Woord van welkom door burgemeester Van Aartsen bij de ontvangst van de Haagse veteranen, 24 juni 2009.
Veteranen,
Dames en heren,
Welkom in het stadhuis van Den Haag!
Ik beschouw het als een grote eer om u, Haagse veteranen, hier te mogen ontvangen. Aan de vooravond van de Nederlandse Veteranendag, die alweer voor de vijfde achtereenvolgende keer in onze stad plaatsvindt.
Den Haag telt zo’n 2200 veteranen, zowel ‘oude’ als ‘jonge’. U, hier aanwezig, vertegenwoordigt bijna een derde daarvan. Het is hartverwarmend dat zovelen van u gehoor hebben gegeven aan onze uitnodiging. Wij willen u laten merken hoe zeer wij uw inzet voor vrede en rechtvaardigheid waarderen.
Den Haag is de internationale stad van vrede en recht. Grote woorden, maar als er mensen in onze samenleving zijn die weten wat vrede en recht inhouden, dan bent u het. U bent uitgezonden om orde te herstellen en de vrede te garanderen. Om ervoor te zorgen dat samenlevingen weer leefbaar werden, kinderen weer zonder gevaar buiten kunnen spelen en naar school kunnen gaan.
Sommigen van u hadden die idealen voor hun uitzending misschien al heel concreet voor ogen. Anderen werden als dienstplichtige gezonden. Allemaal hebt u ervaren hoe het is om in een oorlogsgebied te moeten opereren. Hoe afschuwelijk oorlog is. Wat mensen elkaar kunnen aandoen.
Tegelijketijd hebt u vertrouwen gewonnen en hoop gegeven. Hoop op beter leven, in vrede en voorspoed.
U hebt gezien wat vijandschap doet, maar tegelijkertijd hebt u ook geleerd wat kameraadschap is.
Hoe sterk een band kan zijn die gesmeed is onder moeilijke, soms levensgevaarlijke omstandigheden.
Het thuisfront zag u vaak als een ander mens terugkomen.
Verrijkt met levenservaring, gesterkt in overtuigingen.
Maar soms ook beschadigd of getraumatiseerd.
Voor partners, familie en vrienden was en is het niet altijd makkelijk om zich te verplaatsen in wat u hebt meegemaakt. Foto’s en verhalen, hoe beeldend ook, verbleken vaak in het licht van de realiteit.
Maar familie en vrienden zijn nabij; zullen u met liefde hebben opgevangen.
Wij, de Nederlandse samenleving, de achterblijvers, hebben vaak een te nonchalante houding. Het was niet onze oorlog, zegt men.
Ze kennen het land niet waar u was, met die vreemde cultuur, die onbegrijpelijke taal, die onbekende gevaren. Weten niet wat doodsangst is.
Wij die achterblijvers mogen dankbaarder zijn – genereuzer. De samenleving moet meer met u meeleven. U kunt daar zelf ook bij helpen, bijvoorbeeld door uw ervaringen aan scholieren te vertellen.
Vandaag zoekt u elkaar ook op.
Om onder elkaar te zijn.
Herinneringen op te halen.
Sterke en minder sterke verhalen te vertellen.
Kameraden te herdenken.
En te drinken op het leven.
Muzikaal opgeluisterd door de Steelband van het Korps Mariniers, die ik eveneens van harte welkom heet. Den Haag is er trots op om uw gastheer te zijn. Vandaag is uw dag! Vandaag is het dag van de Haagse veteranen..
En is dan ook heel mooi dat jongeren van het project GO4ITHALT vandaag de veteranen witte anjers hebben opgespeld.
